Eerst en vooral: jarig, ik vind dat altijd ZO EEN SAAI woord! Zoals mensen ook altijd -ineens- vertellen over een boek, waarom in hemelsnaam ineens een boek en wel ne spannende film, ne goeie wijn, ne gruwelijke krantenkop, ne vanalles maar mon dieu, wel een goed boek. Enfin, als dat het ergste is van mijn zorgen valt dat nog heel goed mee zeker :-) en ik ben dus.. verjaard vorige maand.

‘Ik moet just niks’. Dat is dan weer ZO EEN PUBERALE uitspraak en toch ben ik me er graag tot in de topjes van mijn tenen van bewust. Het is eigenlijk nog niet zo vreselijk lang dat ik goed besef dat we heel vaak wél een keuze hebben en vaak helemáál niet van alles moeten, maar wel willen, omdat we het een prioriteit vinden, en het dus zélf zo mogen plannen, of ook helemaal niet, en mogen doen zoals we zélf in gedachten hebben.

Mijn uitleg is dus niet langer ik kan niet want ik moet naar de kapper maar wel ik zou nog even naar de kapper willen, ik moet van niemand naar de supermarkt maar ga naar de supermarkt, ik moet niet naar het containerpark maar vind het leuk dat karweitje vandaag in orde te brengen.

Juist, ‘moeten’ schrap ik zoveel mogelijk uit m’n vocabulaire want keuzes kan een mens vaak zélf maken, en ik voel me -alvast in mijn hoofd- veel vrijer, met de gedachte dat ik eigenlijk feitelijk.. just niks moet :-)

Over mijn verjaardag dus: tot over een paar jaar werkte ik gewoon door op 24 januari, maar nu denk ik, ik was zot, ik moet just niks, ik doe die dag nu ‘s alléén dingen die ík plezant vind!

Dus plande ik een ontbijtje met mijn rots in de branding en een paar gezellige mensen, een kort en krachtig uitje met m’n liefste fietsfreak-vriendinnen, en voor daarna plande ik een ieniemienie verrassings-fiets-vakantietje van 2 dagen met mijn gezinnetje.

Ik zei op voorhand niet wat we zouden doen (want het wordt soms nog veel beter als je iets doet zonder verwachtingen), zocht een overnachtingsplaats, en pikte mijn kroost op.. met de fiets.

We fietsten 18km tot de B&B in Bazel. Het overzetje onderweg deed het hem wel voor iedereen qua vakantiegevoel, én geen luxe om even op te warmen. Ik had zoals een echte geiten wollen sok warme thee mee en bokes.

Aangekomen mochten de kindertjes terecht fier zijn op zichzelf voor het doorzetten in de kou.

En al zeg ik het zelf, die b&b had ik verdekke geweldig goed gekozen, want wauw, was me dat een enorm mooie ontdekking!

We werden warm onthaald, dronken een aperoke (of 3) in onze nette ruime verbazingwekkend mooie kamer en wandelden naar het gezellig restaurantje over de deur in het kasteel van Bazel. We amuseerden ons heel de avond met elkaar vragen te stellen die in een bokaaltje op tafel zaten. Keileuk ideetje, zo werd het het allerplezantste etentje met ons 4tjes ever eigenlijk.

‘s Morgens werden we verwend met een enorm uitgebreid, gezond luxe ontbijt.

Echt wauw die bnbbaz !

Na het ontbijt fietsten we nog even langs het kasteel, waren we blij met elkaar, genoten we in de zo-dichtbij-prachtige natuur, zochten we reetjes (de diertjes jongens de diertjes! ;-) ) en vonden we ze niet, namen we de overzet terug naar Hemiksem, speelden we filmscenes na en dan flashflash.. back to reality!

Whatever is good for your soul, do that!

Over jarig zijn, niks moeten en B&B BAZ