Op een onbewaakt moment beloofde ik mijn dochter eens te gaan wildkamperen in 2023.

Zo ‘n ideetje van eerst ja zeggen en dan nadenken maar het kwam zo toevallig praktisch perfect uit om tijdens deze krokusvakantie met ons 2 al wildkamperend in 3 dagen naar de zee te fietsen.

Ideaal zo ‘n Pino Hase om elk op eigen wattage te trappen! 🤩

Er zijn in België blijkbaar (prach-tige) bivakzones waar het is toegestaan een tentje op te zetten voor 1 nacht (bivakzone.be).

Dag 1 (50km)

Door van alles en nog wat vertrokken we later dan we wilden en ik hoor mezelf tijdens de gejaagde voormiddag nog zeggen ‘Komaan, want ik heb géén goesting om dat tentje in ‘t donker op te zetten hé!’

Enfin, wijle weg: we genoten van onze picknick op de overzet Hoboken-Kruibeke en al doende wenden we aan het concentreren op de knooppunten bordjes/we reden er een paar voorbij en weer terug en vaneir en terug 🤦‍♀️ en kwamen uiteindelijk na 50km zo rond 19u aan aan het Stropersbos in Stekene.

Als in 19u-winter-donker.

Ik vroeg aan Joske of ze het zag zitten de pikkedonkere bosweg in te slaan, legde uit dat we ons nog altijd konden laten oppikken, en dat we ook nog wel een overnachting in een bed konden vinden op Booking.

Allemaal ni nodig, ze had geen bang. Okéééé dan. 😨

Dan die bivakplaats nog vinden. Érgens langs het Laarzenpad en moeilijk te vinden in het donker volgens een man, die aarzelend z’n deur opendeed voor deze 2 afschrikwekkende figuren. 👽👽

Dat 11 jarig Joske: we vinden dat wel! Hmmm ok liefje. Eigenlijk stelde zij mij gerust door zo vastberaden te zijn. 🤫 No way dat ze in een bed ging slapen.

Onze fiets kon niet door de Natuurpunt poortjes dus.. wij met die fietszakken, door de modder, door dat pikkedonker bos met ons pillampje! #omg

Een paar keer schrikken we ons een ongeluk door een -klinkt als- grote opvliegende vogel.

Na zowat een uur stappen, plots een reuzepaard in onze lichtstraal, sjlik, knal op de doorgang waar google maps zegt dat we dé bivakplaats gaan vinden. Toch maar even -met al die fietszakken- over een riviertje en door een stukje dichter bos om een toertje rond het paardje te maken. 😁

Maar dan vinden we (en ik herinner u toch graag even 🙃 1. In ‘t pikkedonker 2. door het slijk 3. mét alle bagage) hét plaatsje, joenges, ik knijp dat eeuwig positief Joske 🥰 plat van blijdschap als we binnen het omheinde stukje bivakzone staan met al onze rommel!

En dat we dat tentje nu toch in ‘t donker moeten opzetten is echt ‘t minste van m’n zorgen.

We laten onze cassoulet zahjes haren 👨‍🍳 op een laag vuurtje terwijl we ons tentje opzetten, en genieten van een luidruchtige uil als we in onze warme slaapzak liggen.

Elk in 2 slaapzakken, en extra fleeceje, veilig in ons tentje, za-lig! 😍

Paard-je komt ‘s morgens knuffelen met Joske, zo mooi om zien!

‘s Morgens: terug door die modder met ons gerief 🥳

Dag 2 (60km)

Ik ben plakband vergeten om ons lijstje knooppunten op de fiets te plakken, maar mevrouw de bakker geeft ons met plezier 2 broodjes, 2 rijsttaartjes en 2 stukjes plakband. En dan komt ze ons nog uitzwaaien, hoe plezant!

Prachtig maar stevig wind tegen fietsdagje, goeie training. 🥵🥱

De volgende bivakplaats ligt hemels in ‘t groen. We worden verwelkomd door ree-tjes. Ook ‘s morgens zijn ze er, paradijs dat wildkamperen!

Dag 3 (77km)
Mooi vlot dagje, met een mevrouw die ons aanraadt niet de bordjes maar gewoon links-rechts-rechts-links-rechtdoor te volgen, en ons bijna verplicht langs de kanalen naar Nieuwpoort te fietsen, maar wij kiezen stiekem toch eerst Oostende, en dan langs de zee, heerlijk, doel bereikt! 💪💪

Meer dan eens merken mensen ons op: Hé kijk! Ze knikken en glimlachen, en wij lachen graag terug! 👋

De laatste kilometers tellen we al onze gelukjes op

er was niemand anders op de bivakplaatsen
geen materiaalpech
de lékkerste broodpudding ever onderweg
3 dagen droog weer
in Nieuwpoort haalden we het állerlaatste overzetje

Eerst beloven, dan nadenken? Jot, soms gewoon doen! #dankjewel #myfavoritethingtodoistogowhereiveneverbeen

Wildkamperen? Euhm, tuurlijk liefje!