Nansie, een vriendinnetje van me, schreef zich in voor haar állerlaatste halve triatlon (Triath’long, Côte de Beauté in Royan).

Daar wilde ik bij zijn, maar ja, met die dure brandstofprijzen zat er niet veel anders op dan met de fiets te gaan, jammer genoeg. 🙃🤷‍♀️🥳

4.9 Dag 1 Mortsel - Lille (153km)

Mijn kindjes helemaal in hun element, want.. voor hen een dagje Bobbejaanland. (En néé, niet omdat ik een week weg ben.)

‘Ge hebt nu wel al zo ‘n dingen gedaan, maar 1000km op 6 dagen, da ‘s nu wel heel veel he!’ Mijn schattie heeft er alle vertrouwen in. 😉 (No worries, ik weet dat ze eigenlijk diep vanbinnen sowieso heel trots is op mij hoor!)

Van Lou krijg ik de dikste knuffels, van Joske de liefste verrassingsbriefjes: ik smelt en m’n hart maakt vreugdesprongetjes. 😍

Ik dacht dat m’n bagage propvol zat, maar Joske kreeg er nog een knuffeltje bij. 💘 (Hij heet trouwens #Speedo 🥰 )

Rond Aalst fiets ik een aantal kilometer in het wiel van een vrouw op een elektrische fiets. Als ze afslaat roep ik: spijtig, maar bedankt! Ze zwaait met een brede glimlach.

Met véél dorst kom ik aan een terrasje in West-Vlaanderen: de man wil mijn ‘pulle’ wel vullen en over m’n cappuccino zegt hij: Ik heb geprobeerd een hartje te maken maar ’t is ni gelukt. Hij is blij verrast als ik zeg dat ik het er toch in zie. 🤭

Als m’n gps op 100km rond springt roep ik heel hard: JééJ!! Pas door de blikken van een paar vissers heb ik door dat ik langs een visput fiets. Oepsie, SORRY!

Ik heb m’n tentje bij maar fiets langs een hotelletje, ideaal moment om de dag te eindigen met sushi in het feestende Lille.

5.9 Dag 2 Lille - Le Tréport (181km)

Heerlijk geslapen vertrek ik: Au revoir madame! Ow ja, ik besef weer even Is dit nu later? Ja dit is later, als ik groot ben, een madam ben. 💃

Ik luister weer héél de dag de podcast van #eelcodeboer, is die goed seg als je van ondernemen en persoonlijke ontwikkeling houdt. Ik luister er deze week élke minuut op de fiets naar. Zalig die mens, heb ik weer veel van geleerd!

Redelijk magisch als ik (doorweekt ⛈🌧) aan Le Tréport aankom!

6.9 Dag 3 Le Tréport - Conches en Ouche (178km)

Dag 3 brengt me een niet meer pijnlijk zitvlak. 🙌

Ik zie een man die de eenden van voor zijn deur wegjaagt en vraag me af of het zijn dagactiviteit is. Hij woont aan water en veronderstel dat die beesten daar niet alleen vandaag zitten. Mijn fantasie slaat op hol want beeld me levendig in dat de man van ‘s morgens tot ‘s avonds die eenden staat weg te jagen.

M’n schoenplaatje komt los onderaan en ik kan niet meer goed uitklikken, maar ik heb weer geluk want kom net nú een fietsenwinkel tegen. De mens vijst het plaatje vast en ik hoor mezelf zeggen: Comment je vous paie monsieur? De man antwoordt me dat het niks is, volgende keer toch maar vragen hoevéél ik hem moet en niet hóe ik hem moet betalen, misschien.

Redelijk wat onverhard vandaag, puur natuur!

7.9 Dag 4 Conches en Ouche - La Chartre sur Le Loir (202km)

Omdat ik de routebepaling van m’n gps heb ingesteld als ‘kortste weg kiezen’, fiets ik langs de mooiste wegen, maar heeft ie ook geen genade en liggen er vrij steile heuvels op m’n weg. Ik roep toch eens hardop WAT?! als m’n Garminnetje voor de zoveelste keer vandaag aangeeft: Klim 576meter, Start, GO! Oh nee, nóg éne?? 😨

Vrij zwaar dagje met in de namiddag buien en tegen ‘s avonds stortregen. En daarbíj vind ‘k dan ook nog m’n B&B niet. De jongen die binnen in een caféetje mee zoekt op zijn gsm eeuwig dankbaar! (Terwijl ik geduldig wacht in de stortregen.)

De hele vriendelijke mevrouw van de B&B neemt rustig de tijd om trots ‘de kamer uit te leggen’: hier is het bed, het licht, de douche, hier het toilet.. En van waar ik kom, en hoe ver ik heb gefietst.

Allemaal heel lief maar een klein geluksmomentje als ik onder die warme douche sta en dan ook nog de nootjes in de kamer vind waar ik een onnoemelijke zin in heb en waarvan ik dacht dat die nog ergens in m’n fietszak staken. (En no way dat ik die door de regen zou halen.)

8.9 Dag 5 La Chartre sur la Loir - Ayron (165km)

Een babbeltje bij ‘t ontbijt om 6.30u: vous êtes une sportive alors? Redelijk wel ja merci, vind het toch altijd weer een compliment.

En dan maar wachten tot de zon opkomt! 💪 #onamission

Da’s eigenlijk nogal een georganiseer hoor om zo’n fietsdag efficiënt aan te pakken.

De taken tijdens het fietsen zijn 1 Eten 2 Drinken 3 Sanitaire stop. Maar het gróte probleem is nu ;-) ;-) dat een sanitaire stop niet bij een bakker of winkeltje kan, en een bakker niet altijd drinken heeft. Da’s ☝ soms 3x apart stoppen. Liefst kom ik dan juist een winkeltje mét drank tegen als ik na de bakker zónder drinken weer goed op dreef ben. Miserie miserie.

De eerste 2 dagen tel ik nog in kilometers, vanaf dag 3 gewoon zo vroeg mogelijk vertrekken, tot zo ongeveer 16u en dan overnachting zoeken.

Vééél wind, dus gemiddeld 20km/u, maakt telkens heel dagje op de fiets, vind het best een leuke uitdaging.

In Ayron zet ik toch maar ‘s m’n tentje op, heeft ook wel weer iets.

Ge moet elle hoofd toch zo niet laten hangen mannekes, kop op zene!

9.9 Dag 6 Ayron - Royan (197km)

Laatste dag: recht op m’n doel af nu!

Ik vind het grappig als mensen een beetje geïrriteerd claxonneren omdat ik naar links afwijk. Ze hebben groot gelijk natuurlijk en ik doe zo voorzichtig mogelijk maar ze hebben misschien ook niet helemaal door dat het onmogelijk is 1076km netjes helemaal rechts te houden.

Verder pits ik iets uit mijn neus weg terwijl een passagier in een auto recht in mijn ogen kijkt. 🙈

Yes, ik ben waar ik wil zijn: Royan, ready om te supporteren, komaaaaaan Nansiiiiiiiiiie!

10.9 En dan de plezantste dag, Jipie! Supporteren voor Nansie!

Op weg naar de start raak ik aan de babbel met een man op een trekkersfiets, ‘t gaat al snel over triatlon, en hij komt met een geweldig grappige uitdrukking: Je nage comme un caillou. Hij gaat niet in op m’n aanbod eens in Antwerpen een crawl traject te komen volgen. Zo’n kans laten liggen, hij moet het weten. 🤷‍♀️👻

Nansie doet dat fantastisch, wie doet het haar na he zo in categorie 55+ met 1900m zwemmen, 90km heuvelachtig fietsen en dan nog even een halve marathon mét steile klimmetjes lopen.

Wat een feestdag, met haar 20 warme, fervente supporters!

Ik vind dat Nansie zoooooo trots mag zijn op zichzelf, ik kick eerlijk gezegd op haar prestatie, álle respect!

Nansie heeft nog sportieve plannen: ze blijft lopen, fietsen, paddel hoort bij haar favorieten, en tennis ook. Het ga je goed you sporty hero!

Het aangename aan het aangename 💥 💯