De l’eau als apero: 😏🥱 ?

Tijdens m'n zwemtraining zondagmorgen (na zaterdagavond met de buren 🥳 🥳) drong het plots nog eens tot me door hóe content ik ben dat ik geen alcohol meer drink en meestal -feestje of niet- fris opsta.

Zelf echt nooít gedacht dat ik op een dag geen druppel meer zou drinken. En ik weet zeker dat er op dit eigenste moment een paar mensen van hun stoel vallen ook als ze dit lezen. 😁

Ik deel graag mijn ervaring zonder jufferig te willen doen, want echt geen énkel oordeel over wel-drinkers. Ik heb zelf genoeg meegedaan en eerlijk gezegd, ik kon er wat van. 🤦‍♀️ (Nog altijd heel trots op deze prestaties trouwens! 😉🧏‍♀️)

Maar voor mij nu, is dat al langer dan een jaar anders.

Of deze beslissing voor altijd is? Geen idee. En dat houdt me ook niet geweldig bezig.

Een ijskoude Duvel? 🤤 Als ik eraan ruik loopt het water me zó in de mond: zooo lekker, maar het vraagt me geen enkele moeite om er niet van te drinken.

Ik weet hoeveel het me waard is me vaker vief te voelen en daar weegt het plezier van de momenten mét alcohol helemaal niet tegenop.

Een glaasje als de kinderen in hun bedje liggen of na een intense werkdag, dat ‘verdient’ een mens af en toe toch wel?! Hoe lekker relax kan het zijn die apero op vrijdagavond, of met z’n allen ietwat tipsy gezellig doorzakken op weekend?

Deze zalig (uitgelaten) ontspannen stemming vind ik te vergelijken (te vergelijken!!) met het gevoel dat ik krijg bij het (buiten) zwemmen na een sauna 🧘‍♀️, het gevoel ná ☝😎 het zweten en afzien als ik een col opfiets, het gevoel van vrijheid als ik in de week zomaar tijd neem voor een lunchwandelingetje in het groen of de trots die me overvalt als ook de laatst geplande training van de week mits wat stunt en vliegwerk me effectief is gelukt.

Zeker en vast ánders, maar doe mij nu maar dit soort ontspanning.

Het is wel een staaltje keuzes maken natuurlijk: kiezen is verliezen? Of is niet-kiezen nu net.. verliezen?

Hoewel ik het graag geloofde besef ik nu veel beter dat de combi zo goed mogelijk fysiek voor mezelf zorgen + (af en toe) alcohol het hem niet gaat worden: doe mij maar alles of niks.

Voor iets 100% gaan om iets (niet) te doen vind ik veel makkelijker dan 80% voor iets gaan en wél uitzonderingen maken.

Die 20% en het gediscussieer met mezelf/krak in uitzonderingen vinden erbovenop maken het me véél moeilijker: nu kunnen we wel een flesje opendoen want.. En nu past toch wel een bubbeltje want..

‘Gezonde gewoonten’ doorzetten: wat vind jij makkelijker? (Echt benieuwd!) 100% gaan voor clean eten of kan jij ook wel gewoon ‘een’ Tuc Crackertje eten, ‘eens’ een uitzondering maken?

Eerlijk? Als ik in een periode kom van ‘eens’ een ijsje met de kinderen tijdens De Mol, ‘eens’ een paasei, ‘eens’ een chipje op vakantie, geraak ik er moeilijker uit.

En nee de boog hoeft niet altijd gespannen te staan maar toch, eigenlijk word ik buiten het kort instant-genots-moment niet per se heel blij van ‘eens’ boecht eten, die ik eigenlijk niet eens wíl eten.

Bij deze, note à moi-même, let ‘s go: 100% geen rommel ( = zo natuurlijk mogelijk eten = enkel onbewerkt = zo weinig mogelijk uit een pakje). Doe je mee?

Het wordt ons ook niet gemakkelijk gemaakt: we krijgen hier en daar vanalles aangeboden, het terrasjesweer in aantocht helpt ook niet en we kunnen tegenwoordig op élk moment van de dag aan álle eten komen dat we maar willen (tankstations, nachtwinkels, UberEats..).

De moeite waard? Vind ik wel.

Wat maakte dat ik geen alcohol meer ging drinken.

Maart 2022 hadden we een superplezant avondje. Ik herinner me (dat op zich is toch al goed he? 😉 ) dat we ons kostelijk amuseerden en toen mijn schattie haar zelfgemaakte limoncello bovenhaalde na de apero en de wijn werd het nóg plezanter!

Achteraf bekeken hét perfecte alcohol-afscheids-feestje: nog eens dikke dankjulliewel Cathy en Philippe, memorabel momentje, ik draag het in mijn hart!

Eigenlijk was een half jaar eerder -oktober 2021- me al iets speciaals overkomen: we schreven ons met een team in voor de Challenge Geraardsbergen en zo na alle door corona afgelaste wedstrijden wilde ik voor deze team triatlon zo goed mogelijk voorbereid aan de start staan.

Hoewel ik tot dan regelmatig ontspanning en plezier vond in een glaasje/ik was er als de kippen bij als er een flesje open ging 👻, was ik het tegelijk beu om boos te zijn op mezelf niet heel fleurig op te staan de dag ná zo ‘n (veel te plezant) avondje en omdat ik echt héél graag in m’n beste vorm wilde starten in Geraardsbergen, ging plots een life-changing 😲 knop om.

Poef!

Bye bye alcohol

Hallo focus en motivatie 🚀

Na deze compleet onverwachte zomaar uit de hemel komen vallen mind-shift, dronk ik nog maar een aantal keer een glaasje, zoals we dat uit gewoonte doen bij een gelegenheid.

Het was wennen voor mensen rond me én mezelf. Sommigen lijken er niets over te willen horen (en dat snap ik nog ook hoor), anderen zien vooral de niet-sociale kant ervan, en nog anderen zijn nieuwsgierig en vinden het inspirerend. 🙌

Ineens drong het tot me door dat we drank vaak zien als definitie van gezelligheid. 🤔

En telkens het gespreksonderwerp ging in de richting van wel of geen alcohol drinken en of dat nu wel of niet a-sociaal en wel of niet gezellig was bedacht ik me dat het toch wel heel speciaal was dat ik me schuldig voelde omdat ik voor mijn beste vorm wilde gaan.

Ondertussen heb ik niet meer de drang me te willen verantwoorden waarom ik dan wel zo ‘ongezellig’ doe omdat ik goed weet wat het me opbrengt.

De mensen rond me weten dat ik nu lekker boring (trots op! 🤩) zowat enkel water, thee en koffie drink Wennen natuurlijk, zoals iemand een e-reader boven haalt terwijl ikzelf het veel ‘gezelliger’ vind als iemand in een papieren boek zit te lezen ipv op een scherm want ja het leven raast door en mensen en dingen veranderen.

Soms hebben we niet direct door dat we zélf kunnen veranderen wat als een gewoonte in ons leven is geslopen, en waar we misschien zelfs zonder het goed te beseffen niet helemaal blij mee zijn.

(Veel te) gezellige avondjes en de dag nadien nog een klein beetje groggy gaan fietsen of in het slechtste geval m’n geplande looptraining overslaan, zo ging het nu eenmaal en ‘dat was nu eenmaal zo’.

Maar! ☝💡

We kunnen gewoonten ook doorbreken.

Zelf ben ik suuuuperblij met de mysterieuze wending, en vooral dan omdat het me door één beslissing (de inschrijving van die triatlon + er serieus voor willen trainen) verbazingwekkend weinig moeite heeft gekost en ik ook nu nog -zelfs al begin ik te watertanden als ik 2 glaasjes lekker frisse cava zie passeren- 0,0% 😉😉 in de verleiding kom.

Zaterdag hadden we dus een bbq met de buren. Ik ben wel vroeger dan de rest gaan slapen (echt praktisch zo’n burenetentje 😎) maar ik heb genoten van het fijne gezelschap, én ik lag zondagmorgen in het zwembad te genieten van een 3km zwemtraining.

Ik bedenk me af en toe dat veel mensen gewoon niet weten hoe goed ze zich kunnen voelen, nog veel beter dan we zelf voor mogelijk houden. En dat zeg ik nog altijd zonder oordeel hoor, ik ben er zelf sowieso eentje van.

Echt gek dat geen alcohol drinken altijd een optie was waar ik simpelweg blind voor was: een gezellige bbq zonder wijntje bestond niet in mijn gedachten, maar kijk het tij kan keren. 🤷‍♀️

Wat maakt dat die keuze het me helemaal waard is, is de constante om me levendig te voelen, zonder de tijd telkens nodig om te bekomen en recupereren.

Ik luister en lees veel over persoonlijke ontwikkeling (en ga binnenkort ook in een sekte, nee grapje! 🙃) en ik kom erachter dat ‘dichter bij mezelf’ misschien betekent om er alles aan te doen me zo vitaal mogelijk te voelen, en zo op alle gebied de vrijheid te hebben iets voor anderen te kunnen betekenen en m’n eigen dromen te kunnen najagen.

In (top)vorm voor mijn gezin en mensen rond me, in (top)vorm om te ondernemen, in (top)vorm voor zotte sportieve uitdagingen.

Voilà, bij deze wilde ik mijn verhaal delen zonder meer, schol! 🥤

Els

#hoogtenzonderlaagten #yolo #keuzes #doemeerwaarjeechtblijvanwordt #thepastisinmyheadthefutureinourhands #weallhaveachoicetoremodelourselves

Ps 1 Wat maakt voor jou eigenlijk het leven de moeite waard?

Ps 2 Zin in een BrainstormBabbel over jouw sportieve dromen? Stuur een persoonlijk berichtje naar info@elsdierkx.be of +32 486 75 04 25.