Licht geïrriteerd kom ik za 15 juni 19 uit het zwembad in Wilrijk. Het blijft een eeuwige discussie met sommige redders wanneer een zwemmertje wel/niet aan de diepe kant mag oefenen. De strikte regel is, als een zwemmer een 25m afstandsbrevet heeft. Dus even strikt, moet je in het diepe kunnen springen, daar bats boem zo ineens van de eerste keer durven zwemmen, en dan krijg je dat brevet. Daar-nà, als dat brevet dus is behaald, mag je dat springen en zwemmen in het diepe oefenen.. serieus!

De meeste redders gaan gelukkig wél flexibel om met deze regel, zoals hij is bedoeld, en begrijpen dat zwemmertjes vaak technisch al prima zwemmen maar enkel nog bang zijn in dieper water. Het is natuurlijk helemaal niet abnormaal dat een mens uit schrik ineens eender wat begint te doen. Blij dus als wordt toegelaten dezelfde techniek als in ondiep water samen te oefenen.. in het voor beginnend zwemmers vaak indrukwekkende diepe water. Voilà, bij deze is dat weer even van Tiny ‘s hart ;-) , einde zwembadzaag!

*Net over de Nederlandse grens parkeer ik mijn diep-water struggle.*

Dag 1: Zwembad Ieperman - B en B De Bus NL: 113km

Ik heb maar 1 reserve binnenbandje mee dus stop onderweg aan een fietsenwinkel en vraag er 2 extra. De man kijkt vanuit zijn garage naar mijn fiets en geeft me 2 doosjes. Ik vraag of het zeker de goeie maat is. ‘Ja mevrouw’. Ik vraag het nog ‘s: ‘Zeker hé? Want ik vertrek op fietsvakantie..’ Die mens wil gewoon doorwerken aan zijn herstellingen en antwoordt ‘Ja mevrouw.’ Hij blijft beleefd en aan zijn toon te horen is het zéker de goeie maat :-) .

Ik fiets een eindje mee in het wiel van de mannen van café Rijkswacht en Optiek Dominiek, en bedank ze als ze niet mee richting Nederlandse grens fietsen.

Een hartelijke handdruk bij B en B de Bimdhoeve! Ik bijt eerst op mijn tanden maar voor de gastheer mijn hand verder tot moes knijpt zeg ik hardop Aaah! Kei-onnozel wanneer de vrouw naar de man kijkt zoals mijn mama vroeger naar mij keek als ze het meende, en ik nu op mijn beurt naar mijn kinderen kijk als ze iets hebben uitgespookt. De man als ne geslagen hond tegen zijn vrouw: ‘Ja ik geejf een hand.’

*Zen-momentje vlak voor 1ste B en B: da 's al gelukt jeej!*

Dag 2: De Bus NL - Engden DE: 206km

1ste stop bij de Nettorama: 1 flesje water, 1 nectarine en een sportdrankje, dat wordt dan 1 euro zeuventien! (Boodschappen voor 1 euro zeuventien wauw!)

Ik fiets door fietstunneltjes en begin automatisch te oeoeëhhen. Eens ik door heb dat er eigenlijk geen kinderen bij zijn, doe ik de volgende maar stillekes, allé toch de meeste :-)

De mevrouw van het pension zegt me dat ik m’n fiets in de eerste garage mag zetten. Blij en dankbaar (want er is niet altijd overdekt plaats voorzien), wacht ik tot de mevrouw terug in haar buro zit, pak ik m ‘n fiets op en zet ik hem op m’n kamer op de gelijkvloers, want dat heeft mijn fiets nog veel liever dan een garage.

Dag 3: Engden DE - Wildeshausen DE: 125 km

Boodschappen: heel lief zo ‘n onverwacht gratis flesje fruitsap bij de kassa maar waar dacht de mevrouw dat ik dàt nog zomaar zou steken, een glazen flesje van 250cl? #wezijnnietmetdenotto

Wegenwerken: ik denk aan de wijsheid van Katrien: Als ge ‘t ni goe wét, doe alsof ge onnoeëzel zij! Dus rijd ik deze straat snel trappend door -alsof er geen verbodsborden staan- en lach vrolijk naar de werkmannen die gezwind aan de kant gaan met hun bulldozertjes.

*Omleidingen: ge moet dat niet altijd geloven! ;-)*

Dag 4: Wildeshausen DE - Hamburg - Grabau DE: 193km

Ik reserveer een kamer via booking zo ‘n uurtje voor aankomst, vertrouw erop dat ‘t ok is en kom aan aan een gesloten deur, donker hotelletje, shit! Ik bel de eigenaar op, die er een kwartiertje later staat, oef! Zijn vrouw bakt nog snel een omelet voor me én doet er een weissbier bij, topservice!

Dag 5: grabau DE - ferry DE/DK - Holeby DK: 161km

De overzet is best indrukwekkend want ga er gewoon mee op tussen de auto ‘s en vrachtwagens.

*En waar koop ik een ticketje ajb? Ah gewoon bij de auto 's. Ja eigenlijk, stomme vraag van mij seg, dat ik dacht dat ik misschien bij de voetgangers kon..*

*Wauwie een Deense vlag: zelf ineens onder de indruk van m'n 5 fietsdagen.*

Hartelijk ontvangst door Spaanse uitbaters en ik ben zo geweldig opglucht dat ‘k aan de ferry ben geraakt zonder pech, er ineens mee op kan (dus ineens in Denemarken sta), én een tof hotelletje vind, dat ‘k dat mens begin te vertellen dat ik zoooo blij ben want dat ‘k van Duitsland kom, allé van België, en..

Ik heb juist op tijd door -denk ik- dat ‘k ietsje te hyper doe, en zij -ook begrijpelijk- niet helemaal euforisch, dus probeer ‘k mijn gekwetter te onderdrukken en raas verder aan de telefoon met m ‘n oudertjes.

*De gastvrouw krijgt de volle (euforische) lading..*

Dag 6: Holeby DK - Kopenhagen DK: 181km

Ik lach in mezelf want met zo ‘n fietstruitje aan ‘t ontbijt is het echt verleidelijk om vanalles in de achterzakjes te foefelen. Er verdwijnen dan ook weer pistolékes en cakesjes in. Goeiendag en bedankt :-)

Ik vlam 2 mannen voorbij. Ik ben op m ‘n cyclocross en de 2 op een trekkersfiets, dus da ‘s eigenlijk ook ni eerlijk.. maar wel plezant: everything ok? Have a nice day!

Vandaag rijdt Pieter voorbij met de auto, voor wie ik (‘s zondags) ga supporteren in Helsingor bij Kopenhagen, ne live bekende mens, fijn gezelschap!

Denemarken is glooiend, heerlijk op en af! Ik vraag me onderweg echt af of die lieve Spanjaarden vanmorgen iets van pepmiddel in dat ontbijt hebben gedaan, want hoe lang ik ook op m ‘n pedalen blijf lopen bergop, mysterieus genoeg verzuur ‘k geen seconde. Ik fiets vrolijk Kopenhagen binnen, met wind mee eerlijk gezegd. 1000km op 6 dagen, heel content!

Dag 7: Lunchen met Pieter in Kopenhagen: we overlopen realistische (sub)doelen voor zijn allereerste Ironman 70.3. Spannend maar hij is er helemaal klaar voor. Daarna fiets ik naar de laatste B en B, dichtbij de start: 51km.

Zondag grote dag allereerste halve triatlon, Ironman 70.3 Elsinore, en Pieter doet dat fantastisch, écht blij dat ik er kon bij zijn!

Tiny fietst naar Denemarken